Opis
W dobie kryzysu humanistyki uprawnione wydają się wszelkie – jak je nazywa Anthony Giddens – niepokoje tożsamościowe. Humanista coraz częściej znajduje się w sytuacji, w której musi wyjaśniać kim jest i czym się zajmuje.
W ramach europejskich uniwersytetów, które zaczynają przyswajać w swoje struktury korporacyjne modele organizacyjne, humaniści czują się w obowiązku uzasadniać własne racje bytu. Zebrane tu artykuły, będące pokłosiem Międzynarodowej Konferencji pt. „Bułgarystyka – jej dawny, współczesny i przyszły wymiar. Biografie, kręgi, instytucje”, która odbyła się w listopadzie 2019 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, nie omawiają bezpośrednio wskazanego problemu identyfikacji. Próbują jednak zaprezentować różnorodne metodologie i tematy, które odnoszą się do wyżej wspomnianej kwestii, pokazując interesujący i unikatowy punkt widzenia współczesnej bułgarystyki, broniąc przy tym jej pola badawczego.
Składające się na niniejszy tom studia poświęcone są m.in. kontaktom polsko-bułgarskim, problemom nauczania języka bułgarskiego jako obcego, przekładoznawstwu, zagadnieniom językoznawczym czy tematyce pozostającej na styku teorii i historii literatury. Odpowiadają one na dwa fundamentalne dla tej specjalistycznej dziedziny wiedzy slawistycznej pytania: jakie są tradycje bułgarystyki i jakie są horyzonty jej przyszłego rozwoju. Mamy nadzieję, że te odpowiedzi okażą się inspirujące i wspierające w sytuacjach, w których będziemy musieli stawić czoło wyzwaniom współczesności.
(z Od Redakcji)
pl
en
