W polskiej praktyce obecne są trzy generacje zarządzania w sferze ludzkiej. Analiza porównawcza uzasadnia traktowanie zarządzania kapitałem ludzkim jako nowoczesnej, w pełni ukształtowanej koncepcji sprawowania funkcji personalnej. Zasadniczy argument stanowi wartościotwórczy charakter kapitału ludzkiego w warunkach ery cyfrowej. Istotne determinanty wynikają z sytuacji na rynku pracy, która kształtuje się pod wpływem zmian technologicznych – Industry 4.0, sytuacji demograficznej, a także cech nowych modeli struktur organizacyjnych. Celem rozdziału jest wskazanie kluczowych przesłanek unowocześnienia realizacji funkcji personalnej w organizacji i przedstawienie głównych założeń koncepcji zarządzania kapitałem ludzkim, która stanowi reakcję na te wyzwania.